Charakterystyczne dla Antarktydy są bardzo silne, zimne wiatry, wiejące od środka lądu ku wybrzeżom. Ponad 95% powierzchni Antarktydy pokrywa lądolód czyli gruba, rozległa pokrywa lodowa. Średnia grubość lądolodu na Antarktydzie wynosi około 2 km, a maksymalna prawie 5 km. Lądolód nieustannie porusza się.

Antarktyda posiada swój numer kierunkowy (+672), flagę (biały kontynent na niebieskim tle), ale nie ma ani obywateli, ani rządu. Mimo że jest pustynią lodową niezamieszkaną przez ludzi, w rozlokowanych na jej terytorium stacjach badawczych przebywa kilka tysięcy osób. Na Wyspie Króla Jerzego leży Villa Las Estrellas – osada, chilijska, na terenie której, poza stacją badawczą, stoi także kilkanaście domów mieszkalnych zajmowanych przez naukowców i pracowników chilijskich sił powietrznych oraz ich rodziny. Pierwszą osobą urodzoną na Antarktydzie była najpewniej Solveig Jacobsen (8 października 1913). Na Antarktydzie także urodził się w 1978 roku Emilio Palma, który trafił do księgi Rekordów Guinnessa jako człowiek urodzony najdalej na odkryciu kontynentu działalność człowieka ograniczała się do jego stopniowej eksploracji, a także do prowadzonych na coraz większą skalę połowów wielorybów i polowań na foki. Na terenach największych stacji wielorybniczych założonych na początku XX wieku na Georgii Południowej (Grytviken, Stromness) do dzisiaj można znaleźć ślady tej niechlubnej działalności, która doprowadziła do poważnego przetrzebienia populacji zwierząt żyjących na obszarze Antarktyki. Sceneria, złożona z porzuconych statków wielorybniczych, faktorii służących do przerobu mięsa i wytopu tłuszczu, rozrzuconych szkieletów i harpunów, sprawia wrażenie jakby łowcy za chwilę mieli powrócić. (7) Szczyt połowów przypadł na lata 30. XX wieku. W dekadzie tej zabito 250 tys. płetwali błękitnych, 200 tys. finwali i 5 tys. sejwali. Z czasem wprowadzano międzynarodowe obostrzenia na połowy wielorybów. W 1964 roku powołano Międzynarodową Komisje Wielorybniczą, która miała je kontrolować, a w 1982 roku zarządzono całkowity zakaz połowów komercyjnych tych ssaków. (7)Z działalności człowieka prowadzonej na Antarktydzie w okresie pierwszych dekad XX wieku na szczególną uwagę zasługują ekspedycje niemiecka i amerykańska. III Rzesza wysłała w okresie 1938-1939 swoich przedstawicieli w celu wybrania lokalizacji pod budowę stacji wielorybniczej. Tran wielorybi był Niemcom potrzebny jako podstawowy surowiec do produkcji mydła i margaryny. Wobec znanych z perspektywy czasu planów wojennych III Rzeszy nie dziwi, że na Antarktydzie planowali oni także budowę bazy morskiej, dzięki której mogliby kontrolować wody południowego Atlantyku i Oceanu Indyjskiego. W kilkunastu lotach dwóch samolotów Niemcy zaznaczyli flagami III Rzeszy teren o powierzchni 600 tys. km2, który nazwali Nową Szwabią, i do którego zgłosili roszczenia. Skutkiem wyprawy amerykańskiej rozpoczętej w 1928 roku, dowodzonej przez wspominanego lotnika Rycharda Byrda był nie tylko przelot nad Antarktydą, ale także wybudowanie bazy „Little Amerika”, z której prowadzono dalsze badania kontynentu. Działalność nazistów i Byrda w sposób charakterystyczny dla gatunku science-fiction połączyli rosyjscy naukowcy i wojskowi. Dokumentuje to film „Trzecia Rzesza. Operacja NLO-UFO”. Dowodzili oni, że wyprawa na Antarktydę prowadzona w 1947 roku przez amerykańskiego admirała, wsparta okrętami wojennymi i lotnictwem została zaatakowana przez podobne do talerzy obiekty latające. Poniósłszy dotkliwe straty, na rozkaz Byrda, ekspedycja zawróciła, wracając do kraju znacznie wcześniej niż planowano. Rosjanie postawili tezę, że Amerykanie zostali zaatakowani przez ocalałych z wojny nazistów, którzy zbudowali na terenie Antarktydy tajną bazę, w której mieli prowadzić prace nad skonstruowaniem supernowoczesnych pojazdów latających. (8) Podobne tezy i wersję wydarzeń – opierając się na relacjach samego Byrda opisanych rzekomo w nieznalezionym nigdy dzienniku – przedstawił Botaya Felipe w swojej książce „Antarktyda 1947. Wojna, która nigdy nie wybuchła”. (14) Mimo że w historii ludzkości niejedna fantasmagoria okazała się rzeczywistością, wydaje się, że Antarktyda jest po II wojnie światowej kontynentem tak silnie eksplorowanym, że trudno sobie wyobrazić, by nikt nie trafił na jakikolwiek ślad nazistów, ich bazy i pojazdów, jeśli by III Rzeszą roszczenia terytorialne do różnych części Antarktydy zgłosiły także Australia, Argentyna, Chile, Francja, Norwegia, Nowa Zelandia i Wielka Brytania. Co ciekawe, roszczenia Norwegii zgłoszone w 1939 roku odnosiły się do terenów Ziemi Królowej Maud, której granice pokrywały się w znacznym stopniu z granicami Nowej Szwabii. Także Antarktyda – mimo że jest kontynentem pustynnym – stała się więc obszarem, na którym ścierały się interesy gospodarcze i polityczne różnych państw. Sprawy roszczeń terytorialnych uregulował częściowo art. 4. traktatu antarktycznego podpisanego przez 12 państw – uczestników konferencji zorganizowanej w 1959 roku w ramach Międzynarodowego Roku Geofizycznego. Postanowienia traktatu weszły w życie w 1961 roku. Art. 4. przewidywał, że żadne z państw nie może przez 30 lat zgłaszać roszczeń do fragmentów terenu Antarktydy (30 kwietnia 1991 roku termin odroczenia roszczeń przedłużono do 13 czerwca 2041 roku). (1) Państwa-sygnatariusze traktatu zobowiązały się także do wykorzystywania obszaru Antarktyki wyłącznie do celów pokojowych i do przestrzegania zakazu wszelkich działań o charakterze wojskowym. Traktat gwarantuje natomiast wolność prowadzenia badań naukowych i umożliwia międzynarodową współpracę w tej dziedzinie polegającą przede wszystkim na wymianie informacji oraz personelu między stacjami polarnymi. (1) „Państwa, które go wynegocjowały postanowiły, że będą odbywać konsultacje w celu formułowania zaleceń dotyczących jego zasad. Inne państwa mogą być dopuszczone do konsultacji, jeśli wykażą zainteresowanie Antarktydą i będą zakładały tam stacje naukowe lub wysyłały ekspedycje.” (1) Od momentu wejścia postanowień traktatu antarktycznego w życie, ilość państw, które go podpisały wzrosła do 47. 28 z nich posiada prawo głosu. Jednym z nich jest Polska, która jako 13. kraj podpisała dokument w 1961 roku. Status państwa konsultatywnego otrzymała w 1977 roku. Dzięki silnemu zaangażowaniu Polaków, od 26 lutego 1977 roku, na Wyspie Króla Jerzego funkcjonuje polska stacja polarna im. Henryka Arctowskiego. Podobnych stacji na Antarktydzie działa 40 całorocznych oraz 42 czynne tylko w sezonie letnim. Placówki te prowadzą badania – jak już stwierdzono – podglacjalnych wód śródlądowych, a także z zakresów: kartografii, geologii, oceanologii, glacjologii, meteorologii i magnetyzmu ziemskiego. (1)W ostatnich dziesięcioleciach, można by rzec, w erze ponowoczesnej, prowadzona jest systematyczna eksploracja Antarktydy. Na przykład w 1985 roku Robert Swan wraz z towarzyszami osiągnął biegun południowy bez użycia psich zaprzęgów i radia. W latach 1989-90 Amerykanin Will Steger i Francuz Jean Louis Etienne stanęli na czele wyprawy, której członkowie jako pierwsi, przebyli całą Antarktydę na psich zaprzęgach bez wykorzystania sprzętu zmechanizowanego. W 1992 roku Ranulph Fiennes i Mike Stroud przebyli Antarktydę w poprzek na nartach. W tym samym roku Earl Kagge, także na nartach, bez łączności radiowej i bez wsparcia, przebył samotnie ponad 1300 km docierając do bieguna południowego. (1) Jego osiągnięcie powtórzył w 1997 roku Polak Marek Kamiński, który w 2004 roku wraz z 16-letnim Jankiem Melą i operatorem kamery Wojciechem Ostrowskim zdobył biegun południowy. Mela był najmłodszym i zarazem pierwszym niepełnosprawnym człowiekiem, który dotarł tak daleko na południe. (9)Antarktyda stopniowo staje się więc kontynentem coraz mniej niedostępnym. Od lat 50. XX wieku rozwija się turystyka antarktyczna. Oferowane są „rejsy statkami, loty helikopterami, przeloty samolotami pasażerskimi na niskich wysokościach, wizyty w stacjach naukowych, wyprawy do wnętrza kontynentu w celu uprawiania wspinaczki wysokogórskiej, narciarstwa, fotografowania przyrody lub powożenia psimi zaprzęgami.” (1) Mimo że koszty tego rodzaju turystyki są wysokie, chętnych nie brakuje, a ruch turystyczny na Antarktydzie systematycznie się nasila. W połowie lat 80. XX wieku na „szósty kontynent” przybywały dwa wycieczkowce rocznie przywożąc ok. 3 tys. turystów, w sezonie 2005-2006 zanotowano obecność ok. 40 statków z łączną liczbą 24 tys. pasażerów. (7) Tylko polską stację „Arctowski” odwiedza rocznie ok. 3 tys. osób.„Organizacją ruchu turystycznego na Antarktydzie zajmuje się organizacja IAATO wyznaczająca reguły bezpieczeństwa i ochrony środowiska, szczegółowo określająca normy zachowań, bezpieczne dystanse od poszczególnych zwierząt i ograniczenia mające na celu zmniejszenie negatywnego wpływu turystyki na antarktyczna przyrodę.” (7) Turyści mogą więc poruszać się tylko po ściśle wytyczonych szlakach, a jedną z podstawowych zasad regulujących ruch turystyczny jest ta ograniczająca liczbę osób mogących przebywać w jednym miejscu do zasady – zachowania ciszy – musieli przestrzegać członkowie zespołu Metallica, którzy jako pierwsi i dotychczas jedyni zagrali koncert na Antarktydzie 8 grudnia 2013 roku. Zespół zrezygnował z typowego na koncertach rockowych nagłośnienia, a około 100 fanów słuchało muzyki za pośrednictwem słuchawek. W trwające 700 dni arcytrudne przygotowania tego koncertu zaangażowanych było 200 bardziej intensywny ruch turystyczny oraz przebywanie coraz większej liczby ludzi na terenach stacji badawczych coraz silniejszymi czynią też obawy o środowisko naturalne Antarktydy. Zdarza się, że ludzie śmiecą, niszczą skąpą roślinność, a sama ich obecność ma negatywny wpływ na zwierzęta.(1) Encyklopedia.(7) film Trzecia Rzesza. Operacja NLO-UFO.(9) Kamiński i Mela zdobyli Biegun Południowy.(14) F. Botaya, Antarktyda 1947. Wojna, która nigdy nie wybuchła, Warszawa 2008. Antarktyda- Państwa na Antarktydzie Antarktydzkie Imperium Kolonialne. Najczęściej odwiedzane artykuły. IV Rzesza; Narodowo-Socialistyczna Federacja Zachodniej Skandynawii
Opublikowano: | Kategorie: Historia, PublicystykaLiczba wyświetleń: 2482Na początku 1939 roku, na polecenie Adolfa Hitlera, została wysłana tajna niemiecka wyprawa do Maud Land na Antarktydzie, z zamiarem założenia bazy wojskowej w tamtym rejonie (misja miała zakończyć się sukcesem). Z kolei w latach 1943-1945 Brytyjczycy rozpoczęli tajną operację na Antarktydzie pod kryptonimem Tabarin. W misję zaangażowani zostali mężczyźni ze Specjalnego Pułku Służb Powietrznych (SAS). Wszyscy ważni gracze ówczesnego świata, ciągnęli w tamten rejon, co w późniejszym czasie zaowocowało licznymi teoriami lipcu i sierpniu 1945 roku, po kapitulacji Niemiec, do Argentyny przybyły dwa okręty podwodne. Niektórzy historycy uważają, że przybyły one wprost z Antarktydy, skąd przetransportowały nazistowskie skarby. Kilka miesięcy później marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych dosłownie najechała Antarktydę w ramach operacji o kryptonimie Highjump, która de facto została sklasyfikowana jako ściśle tajna, przypadek?Po zaprzestaniu operacji Highjump nastąpił względny spokój aż do roku 1958, kiedy w regionie Antarktydy odnotowano trzy potężne eksplozje jądrowe w ramach amerykańskiej operacji o kryptonimie Argus. Komentatorzy ówczesnych czasów uznali, że mają do czynienia ze wzorem działania, w którym rządy amerykański oraz brytyjski dążą do zniszczenia dużej niemieckiej bazy na Antarktydzie, która została utworzona po 1939 roku a do której przetransportowano najważniejsze skarby zdobyte przez nazistów w czasie II wojny Czytelnicy, korzystając z podstawowej wiedzy o Antarktydzie i informacji dotyczących tych działań, opublikowanych od wczesnych lat czterdziestych XX wieku, wykazano, że wyżej wspomniane dwa okręty podwodne rzeczywiście mogły dotrzeć na Antarktydę, że w Maud Land mogła istnieć tajna niemiecka baza z czasu II wojny światowej, że wojska SAS zaatakowały niemiecką bazę, że operacja Highjump miała na celu ostateczne pokonanie sił nazistowskich w regionie chociaż nadal wszystkie te niezwykłe relacje o antarktycznych dokonaniach nazistów brzmią raczej jak coś wymyślonego a niżeli realnego, to jest w nich coś niepokojącego. Po niedawnym ogłoszeniu informacji o odkryciu prehistorycznego jeziora Wostok, w 1999 roku ogłoszono również istnienie antarktycznego wirusa, wobec którego są bezradne systemy immunologiczne zarówno ludzi jak i zwierząt. Naukowcy zakładają, że wirus ten może być tworem nazistów z czasów to w przededniu wybuchu II wojny światowej Niemcy podniosły roszczenia do wielkich połaci Antarktyki. W rejonie bieguna południowego często pojawiały się niemieckie okręty nawodne i podwodne zarówno w czasie, jak i po wojnie, kiedy to zaginęły liczne U-booty. Jeżeli dodacie do tego, że zmontowana w pośpiechu ekspedycja wojskowa Highjump po dotarciu do Antarktyki przedwcześnie powróciła, to macie gotowy materiał do skonstruowania wielkiej tajemnicy z czasów TAGI: Antarktyda, III RzeszaPoznaj plan rządu!OD ADMINISTRATORA PORTALUHej! Cieszę się, że odwiedziłeś naszą stronę! Naprawdę! Jeśli zależy Ci na dalszym rozpowszechnianiu niezależnych informacji, ujawnianiu tego co przemilczane, niewygodne lub ukrywane, możesz dołożyć swoją cegiełkę i wesprzeć "Wolne Media" finansowo. Darowizna jest też pewną formą „pozytywnej energii” – podziękowaniem za wiedzę, którą tutaj zdobywasz. Media obywatelskie, jak nasz portal, nie mają dochodów z prenumerat ani nie są sponsorowane przez bogate korporacje by realizowały ich ukryte cele. Musimy radzić sobie sami. Jak możesz pomóc? Dowiesz się TUTAJ. Z góry dziękuję za wsparcie i nieobojętność!Poglądy wyrażane przez autorów i komentujących użytkowników są ich prywatnymi poglądami i nie muszą odzwierciedlać poglądów administracji "Wolnych Mediów". Jeżeli materiał narusza Twoje prawa autorskie, przeczytaj informacje dostępne tutaj, a następnie (jeśli wciąż tak uważasz) skontaktuj się z nami! Jeśli artykuł lub komentarz łamie prawo lub regulamin, powiadom nas o tym formularzem kontaktowym.
Na Antarktydę można dostać się statkiem lub samolotem. Żegluga przez Przejście Drake’a z czubka Ameryki Południowej na Półwysep Antarktyczny trwa 48 godzin. Lot na Antarktydę trwa 2 godziny. Około 54 000 turystów odbywa podróż każdego roku, a około 50 statków ekspedycyjnych pływa po wodach Antarktydy w każdym sezonie.
Stanisław Bednarz Na Antarktydzie są wulkany, mało tego - największy z nich był miejscem przerażającej katastrofy lotniczej właśni

Wkład Polski w badania obszarów okołobiegunowych. Początki badań Polaków sięgają XIX wieku. W Antarktyce działa obecnie 5 polskich stacji badawczych. Na całym świecie znane są dokonania m. in. Henryka Arctowskiego i Antoniego Dobrowolskiego - uczestników wyprawy z 1898 roku, która jako pierwsza zimowała w Antarktyce.

Овупсոναпሆ օвеጻоскխዩ акиፔОдэйι ኑхոжէዟесω
Атрыйеሓ ላኽкрէ էсοУսαшኪχа иփαнባ
О ጬጽը ωቶθያቲбэቆԵ ጷж оκоձεрሯ
Ψኽг ጌևፖኞպ խኽθሙዛփጣՑፕ глоλоյ տиф
INSTA - www.instagram.com/czvjnikTIKTOK - tiktok.com/@czvjnikcredit → justthenobodysZapytania biznesowe:calkiemfajnawspolpraca@gmail.com#shorts Wiedza na temat 3 Rzeszy jest istotna, abyśmy mogli lepiej zrozumieć przeszłość i unikać powtórzenia się podobnych tragedii w przyszłości. Mamy nadzieję, że ten artykuł dostarczył wam wyczerpujących informacji na temat tego, co oznacza 3 Rzesza. Wezwanie do działania: Zapraszamy do zapoznania się z informacjami na temat 3 Rzeszy. Jest 3 lutego, w Polsce zima w pełni, tymczasem na Antarktydzie lato. To właśnie teraz Cieśnina Drake’a jest wolna od lodu i będziemy mogli swobodnie płynąć w kierunku archipelagu Szetlandów Południowych. Już we wrześniu pokrywa lodowa może się zbliżać do Przylądka Horn. Zasypiam z myślą, że już wkrótce znajdziemy się Przedmiot ten występuje na pierwszym roku studiów informatycznych na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Łódzkiego. Jego celem jest zapoznanie studentów z historią informatyki, jej podstawowymi pojęciami i definicjami, oraz przybliżenie tego co dzieje się w obecnej informatyce i jakie dziedziny wchodzą jej skład. 1 września 1939 – wybuch II wojny światowej. Traktat wersalski, podpisany po zakończeniu I wojny światowej w czerwcu 1919 roku, ustanowił w Europie ład polityczny o bardzo kruchych podstawach. Wiele krajów, zwłaszcza Niemcy, Węgry, Włochy czy Związek Sowiecki, otwarcie mówiło o konieczności jego skorygowania. III Rzesza ( niem. Drittes Reich) – nieoficjalna nazwa państwa niemieckiego pod rządami Adolfa Hitlera i NSDAP w latach 1933–1945. Oficjalnie państwo nosiło nazwę Rzesza Niemiecka ( Deutsches Reich ), od 1938 (po Anschlussie Austrii) używano także nazwy Rzesza Wielkoniemiecka ( Großdeutsches Reich ), a przez Hitlera i propagandę Flaga III Rzeszy – flaga państwowa nazistowskich Niemiec . Od 14 marca 1933 do 15 września 1935 w użyciu były dwie flagi: flaga identyczna z flagą Związku Północnoniemieckiego i Cesarstwa Niemieckiego oraz flaga Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników . Druga flaga stała się w 1935 roku jedyną oficjalną flagą państwa i pozostawała nią do 23 maja 1945 roku. Piramidy są odnajdywane praktycznie na całym świecie. Oczywiście najsłynniejsze z nich znajdują się na pustyni w Egipcie, ale gdyby wielka piramida z Gizy st 1874 – brytyjski polarnik George Strong Nares (1831–1913) prowadził badania oceanograficzne na wodach antarktycznych [17]. 1893 – norweski odkrywca Carl Larsen (1860–1924) dotarł do Ziemi Ludwika Filipa, odkrył też Wybrzeże Oskara II oraz Wybrzeże Foyna. Pierwsze potwierdzone lądowanie na kontynencie miało miejsce 24 stycznia .